Αξιοθέατα της Μυκόνου
Βρείτε ενδιαφέρουσες πληροφορίες για κάποια από τα πιο σημαντικά αξιοθέατα της Μυκόνου.
Το Δημαρχείο
Το Δημαρχείο είναι ένα κομψό, κλασικίζον διώροφο κτίριο του 1780 με κεραμοσκεπή που κατασκευάστηκε κατά την μετά τα Ορλωφικά περίοδο για να αποτελέσει την έδρα του Ρώσου Γενικού Πρόξενου του Αρχιπελάγους.
Περιήλθε όμως μερικά χρόνια αργότερα στην δικαιοδοσία της Κοινότητας (του τοπικού οργάνου αυτοδιοίκησης του νησιού που λειτουργούσε πριν από την Επανάσταση), για να στεγάζει μέχρι σήμερα τα γραφεία του Δήμου Μυκόνου. Δίπλα του, το λιτό και επιβλητικό κτίριο “του Μαύρου” υπήρξε το πρώτο δημόσιο σχολείο της Μυκόνου, που χτίστηκε επί Οθωνα (1859) σε σχέδια του Βαυαρού μηχανικού Βάιλερ, με ευδιάκριτα τα ρομαντικά στοιχεία.
Δημοτική Βιβλιοθήκη
Εκτός των 10.000 περ. τόμων της (το μεγαλύτερο μέρος τους ανήκει στη δωροθείσα ιστορική βιβλιοθήκη του Αλεξάνδρου Μελετόπουλου), στεγάζει και μια πλούσια συλλογή από φωτογραφίες, έγραφα του 18ου και του 19ου αιώνα, χαρακτικά κ.α.π.. Βρίσκεται στο ισόγειο του θαυμάσιου αρχοντικού Καμπάνη του 18ου αιώνα, στην Αγία Κυριακή.
Η “Μικρή Βενετία”
Mεταξύ Κάστρου και Σκάρπας είναι η γραφική γειτονιά που με τα πολύχρωμα μπαλκόνια της και τα ξύλινα “μπουντιά” κρέμεται – θαρρείς – πάνω από την θάλασσα. Μπορεί να απολαύσει κανείς από εδώ σίγουρα ένα από τα ωραιότερα ηλιοβασιλέματα της Ελλάδας.
Δραφάκι, Βρύση, Γλάστρος, Πλατύ–Γιαλός
Ενδιαφέροντα μικρά μνημεία βρίσκονται διάσπαρτα σε αγροτικές – έως πρότινος – περιοχές και στα Νότια της Χώρας: στο Δραφάκι (Πασπάρι), μπορεί κανείς να δει μερικά παλαιότατα αλλά καλά διατηρημένα επιπεδόστεγα ξωκκλήσια. Στη Βρύση, αποκαλύφθηκε πριν από λίγα χρόνια ένας ασυνήθιστος για τις Κυκλάδες θολωτός τάφος της Μυκηναϊκής περιόδου, με πλούσιο και ενδιαφέρον περιεχόμενο που μαρτυρεί τις ιδιαίτερες σχέσεις του νησιού με τα ελλαδικά μυκηναϊκά κέντρα. Στην ίδια περιοχή, θαυμάσιοι περιστερεώνες μέσα σε παλιούς κήπους, με τη χαρακτηριστική διακόσμησή τους.
Στη μυκονιάτικη ύπαιθρο σώζονται ακόμα τα ερείπια μερικών αρχαίων τετράγωνων ή στρογγυλών πύργων, που θα πρέπει να άνηκαν σε κάποιο αμυντικό σύστημα του νησιού: Ο πύργος στη Ληνώ, διαμέτρου 10μ. περ., διατηρεί τη βάση του σε ύψος 1,80 μ. περ., με ίχνη οχυρωματικού περιβόλου και δύο πρωτοχριστιανικά εκκλησάκια παραδίπλα. Ο πύργος στη θέση Πόρτες που δεσπόζει του Πλατύ – Γιαλού, με αρκετά μικρότερη διάμετρο (3,5μ.), εντυπωσιάζει με την διατηρούμενη πορτωσιά του που σχηματίζουν τρεις μεγάλοι λαξευμένοι γρανιτόλιθοι.
Επίσης υπάρχουν αρχαία πηγάδια που χρησιμοποιούνται ακόμα, όπως το πηγάδι “του Γιάνναρου” , μια υπόγεια δεξαμενή κτισμένη με γρανιτόλιθους και σκάλα για την κάθοδο στο νερό. Ένα άλλο πηγάδι, ο ‘Πούαδος’, με βαθμίδες στο πλάι να εξασφαλίζουν εύκολη πρόσβαση, διατηρείται κάτω από τον περιφερειακό δρόμο Τούρλου – Κόρφου, στο ύψος της Ταγκούς.
Καλαφάτης – Διβούνια
Στα Ν.Α. της Άνω Μεράς, απέναντι από την παραλία του Καλαφάτη στη θέση Διβούνια – Ταρσανάς, διατηρούνται επάνω στο μικρό δίδυμο ακρωτήριο τα ίχνη προϊστορικής (πρωτοκυκλαδικής) ακρόπολης.
Συγκρότημα Κάτω Μύλων
Βρίσκονται στα νότια της Χώρας, μεταξύ της γραφικής Αλευκάντρας και της συνοικίας του Νιοχωρίου και εντυπωσιάζουν κάθε επισκέπτη με τους ολόλευκους επιβλητικούς όγκους τους στη σειρά, προσανατολισμένοι στο πέλαγος. Σήμερα, διατηρούνται οι επτά από τους δέκα (στο σύνολο του νησιού ξεπερνούσαν άλλοτε τους είκοσι), που υπήρχαν ως τις αρχές του 20ου αιώνα και άλεθαν με την αστείρευτη δύναμη του βοριά τα ντόπια σιτηρά. Οι μύλοι της Μυκόνου στην οικονομική ευρωστία του νησιού που, ως αναγκαίος σταθμός για τα διερχόμενα από το Αιγαίο πλοία, τα προμήθευε με παξιμάδι. Ενας τέτοιος μνημειακός φούρνος που λειτουργεί πάντοτε με ξύλα, είναι ο γνωστός ‘’ Φούρνος του Γιώρα’’ στο Νιοχώρι.
Τα Τρία Πηγάδια
Στην ομώνυμη θέση στο κέντρο σήμερα της πόλης, τα πηγάδια αυτά κυρίως εξασφάλιζαν από τα μέσα του 18ου αι. έως την δεκαετία του ’50 την ύδρευση της Χώρας Μυκόνου.
